Buğday başak olmadan önce kar altında bekler,

Her geçen gün güneşi özler.

Onu görmeden hayata döner,

Güneşi görünce sevdası artar.

Her geçen günse hasattan korkar.

30 Mayıs 2011 Pazartesi

Mum Işığı

 

Koyuydu şeffaf geceliğinin rengi karanlığın,
Aklara bezendi aniden, gelinlik mi giymişti ?
Aklımı almıştı ya sessizce buzul suskunluğun
Sessizlik sensizlikle mi birleşmişti ?

                 Osman Şimşek                                                                      
                 25.11.2001/ 01:13

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder